Υδάρνης

Όνομα Περσών στρατηγών και μεγιστάνων. 1. Πέρσης στρατηγός, γιος του Υδάρνη, που ηγήθηκε 10.000 επίλεκτων Περσών που τους ονόμαζαν «αθάνατους», γιατί όταν κάποιος απ’ αυτούς πέθαινε ή σκοτωνόταν τον αντικαθιστούσαν αμέσως με άλλον. Όταν ο Ξέρξης έφυγε από την Ελλάδα και άφησε το Μαρδόνιο για να επιτεθεί κατά της Πελοποννήσου, ο Μαρδόνιος κράτησε από τους Πέρσες όλους τους «αθανάτους» εκτός από τον Y., που δήλωσε ότι δε θα άφηνε τον βασιλιά. Ο Υ. ηγήθηκε του τμήματος του περσικού στρατού που, με την καθοδήγηση του προδότη Εφιάλτη, χτύπησε πισώπλατα τους Έλληνες, που υπερασπίζονταν το στενό των Θερμοπυλών. 2. Πέρσης μεγιστάνας, που πήρε μέρος στη συνωμοσία εναντίον του σφετεριστή του θρόνου Ψευδοσμέρδι. Οι Πέρσες αυτοί, με επικεφαλής το Δαρείο, σκότωσαν τον μάγο που εμφανιζόταν ως Σμέρδις, γιος του Κύρου. 3. Πέρσης στρατηγός που κατέλαβε πρόσκαιρα τη Μίλητο, μετά την κατάληψή της, το 334 π.Χ. από το Μέγα Αλέξανδρο. Μετά ένα χρόνο, όμως, η πόλη ξαναπέρασε στη μακεδονική κυριαρχία. 4. Πέρσης διοικητής των στρατευμάτων της παραθαλάσσιας περιοχής της Μικράς Ασίας. Μετά τον φόνο των απεσταλμένων του Δαρείου από τους Σπαρτιάτες, οι θυσίες έδειχναν κακούς οιωνούς για τους Λακεδαιμόνιους, γιατί είχε οργιστεί για την πράξη τους ο Ταλθύβιος, ο κήρυκας του Αγαμέμνονα, του οποίου οι απόγονοι είχαν στη Σπάρτη ιερό που προστάτευε τις αποστολές κηρύκων. Οι Σπαρτιάτες αποφάσισαν τελικά να στείλουν δύο εθελοντές στον νέο βασιλιά Ξέρξη, για να τους σκοτώσει και να αποπλυθεί έτσι το έγκλημα τους σε βάρος των Περσών απεσταλμένων. Προσφέρθηκαν γι’ αυτόν τον σκοπό δυο πλουσιότατοι και ευγενείς νέοι, ο Σπερθίας, γιος του Ανηρίστου, και ο Βούλις, γιος του Νικολάου. Καθώς πήγαιναν προς τα Σούσα, πέρασαν από την περιοχή όπου διοικούσε ο Y., που, μαθαίνοντας την αποστολή τους, τους κάλεσε σε δείπνο και τους πρότεινε να παραδοθούν στον βασιλιά, που, εκτιμώντας τη γενναιότητά τους, θα τους έδινε την ηγεμονία ενός τμήματος ελληνικής γης. Οι δυο νέοι απάντησαν τότε στον Υ. πως γι’ αυτούς θα ήταν αδύνατο να ζήσουν σε δεσποτικό καθεστώς, έστω και με προνόμια. Όταν έφτασαν στον βασιλιά, εκείνος τους δήλωσε πως δεν θα τους φόνευε, γιατί δεν ήθελε να επαναλάβει το έγκλημα που είχαν διαπράξει οι Σπαρτιάτες. Έτσι, οι δυο νέοι γύρισαν σώοι στη Σπάρτη. 5. Γιος του σατράπη Μαζαίου, που υπηρέτησε το 324 π.Χ. στο ιππικό της στρατιάς του Μεγάλου Αλέξανδρου.